Logo Fietsen123

Blog

Bert blogt: de Nederlands middelpuntroute

Tuesday 2 May, 2017

Omdat ik een beetje genoeg had van windkracht 5 aan de kust, besloten we een fietsroute uit te zoeken die wat minder winderig was. Windkracht 4 - zoiets. Margaret wilde erg graag bloeiende rododendrons zien en met dat begrip als enige zoekterm, kwam Fietsen123 met deze route.

Lunteren kende ik nog van mijn meerdaagse schoolreisje als zesdeklasser van de Openbare Lagere School. We spreken dan van 1965, dus veel herinner ik me er niet meer van, behalve dat er veel bos was, heel veel bos. Ideaal dus voor een dagje fietsen met een frisse en – zeker in het open land - stevige wind.

Het bos in

De route start op de driesprong middenin Lunteren, tegenover het station met aan de voorzijde voldoende gratis parkeerruimte. Ideaal voor de recreatieve fietser op zondag, maar ik vrees wel dat het op werkdagen wat voller zal staan.

Het eerste stuk van de route is halfopen en verloopt over licht geaccidenteerde en deels onverharde fietspaden. Bij de eerste picknickplek vind je een soort informatiezuil die helaas al in gebruik was toen we erlangs reden. Daarna duik je al snel het bos in en dat scheelt een jas, qua wind... Je rijdt over keurig geasfalteerde fietsstroken naast zanderige banen voor het gemotoriseerde verkeer.

Verrassing

Ik fiets graag door de bossen en geniet echt van de geuren, de rust en het geluid van de vogels. In dit bosgebied wachtte ons een bijzondere verrassing: er stond een kudde zwartbonte koeien te grazen, koeien die bovendien uitstraalden dat ze daar gewoon thuishoorden. Later, in het natuurgebied van Planken Wambuis, stuitten we zelfs op een soort weidse steppe waar runderen en paarden vrij kunnen rondstruinen. Een prachtig gezicht!

Heide en rododendrons

Helaas, vanaf de Valenberg geen van de "big five" gezien en in De Valoue ook al geen bloeiende rododendrons. Daar was het kennelijk op 23 april nèt te vroeg voor. Rond half mei heb je waarschijnlijk meer geluk.

Wat de tocht zo prachtig maakt, zijn de uitgestrekte heidevelden met natuurlijk als spectaculaire hoogtepunt het vrijliggende fietspad door de Edesche Heide. Nadat je al flink verwend bent door de aanblik van de Ginkelse Heide, ga je aan het eind van de weg linksaf, een stukje langs de N224 en bij het Belgische vluchtelingenkamp uit WO1 gaat het dan rechtsaf de Edesche Heide op. Zo rond september moet het helemaal schitterend zijn als de heide in bloei staat.

Spannend

Wij vonden dit rondje Lunteren heel mooi, maar… ik heb twee kanttekeningen. Ten eerste heeft de voor de knooppunten verantwoordelijk instantie op de kaarten langs de route grote stickers geplakt met de waarschuwing dat de nummers mogelijk niet meer kloppen vanwege onderhoudswerk en verbeteringen. Daar wordt je als vreemdeling knap onrustig van. Wij hebben er maar op vertrouwd dat "onze" route ongemoeid was gelaten en dat bleek gelukkig ook zo.

Ten tweede waren wij bijna aan het eind van de route - onderweg van knooppunt 26 naar knooppunt 61 - toen we plotseling geen richtingsbordjes meer zagen. Misschien hebben we verkeerd gekeken, maar we hebben de hele route toch echt heel goed opgelet. Ik vermoed nu dat we vanaf de Kernhemseweg rechtsaf de Doesburger Molenweg hadden moeten nemen. Zo te zien kom je dan aardig in de buurt van het station. Enfin, met behulp van de Garmin zijn we via de bijna parallel lopende Lunterseweg zonder kleerscheuren teruggekomen bij het station in Lunteren.

Aanrader met venijnige kuitenbijtertjes

Deze route is een aanrader voor mensen die graag in een bosrijke omgeving fietsen en die niet bang zijn voor af en toe een venijnig kuitenbijtertje. Het is nergens echt buitencategorie, maar de stijgende gedeelten zijn beduidend langer dan bijvoorbeeld in de duinen en ze kosten wel kracht.

Route: Nederlands middelpuntroute

Afgelegde afstand 39 km, tijd in het zadel 2:17 uur en gemiddelde snelheid 17,2 km/h.

Beeld: Bert Vester